Wat is een dropper post en wat heb je er aan in Nederland?

Vroeger vond je een dropper post vooral op freeride en downhill mountainbikes. Tegenwoordig worden ook steeds meer crosscountry bikes met een verstelbare zadelpen uitgerust. Wat is het nut hiervan en wat heb je eraan in een land waar de meeste trails bestaan uit lekker rollende knikkerbanen?

Wat is een dropperpost?

Deze vraag is makkelijk te beantwoorden. Een dropper post is een zadelpen die je tijdens het fietsen in hoogte kunt verstellen. Dit gebeurt door middel van een hendeltje aan het stuur – die verbonden is met een kabel die door het frame naar de zadelpen loopt. Een druk op de knop is voldoende om je zitpositie te verlagen. 

Hierdoor zit op technische trails, met name tijdens afdalingen en sprongen, het zadel niet in de weg waardoor je maximale bewegingsvrijheid hebt, en dus je zwaartepunt zowel omlaag als naar achteren kunt brengen. 

Op technisch trails

Het verlagen van je zwaartepunt komt vooral in technisch terrein goed van pas. Met je billen bijna op je achterband, kun je flink steile downhills aan. Ook bij een sprong naar beneden is een dropper makkelijk: je kunt de klap veel beter met je lichaam opvangen – doordat je benen verder kunnen doorveren. 

"Het verlagen van je zwaartepunt komt vooral in technisch terrein goed van pas"

Op moeilijk terrein als rock gardens of technical trail features (TTF’s) is het met een laag zadel makkelijker om je bike vrij onder je te laten bewegen. En moet je er onverhoopt af, dan kan breek je niet meteen je nek. Rotstuinen en TTF’s vind je onder andere op de VAM-berg, de parcoursen van Netersel en Roggebotzand en uiteraard bikeparken als Wild Dukes, Mook, Marum en Dijkzand. Check www.mtbroutes.nl voor een volledig overzicht.,

In bochten

In Nederland valt niet veel af te dalen; je moet je vrijwel overal trappen. Laat dat dat nou het meest efficiënt en minst blessuregevoelig gaan met je zadel 'ouderwets' omhoog. Waar we hier wel een overschot aan hebben zijn… bochten. En daar kan de dropper post van pas komen. 

Het is op Hollandse MTB-routes een leuke uitdaging om zo hard mogelijk door de bochten te knallen. Een dropper post kan hierbij helpen. Je kon altijd al zakken boven je stuur, dankzij een dropper kan het ook boven je zadel. En daar zit het meeste gewicht. Een simpele handeling met veel effect. Iedereen kan dit leren, je moet er alleen wel aan denken.

Het risico op roetsjen in een bocht wordt een stuk minder als je je zwaartepunt ongeveer boven je fietsspoor houdt. Als je dan je grip verliest, ga je driften. Daarvoor moet je zwaartepunt de buitenbocht in. Zet je gewicht op je buitenbeen en draai je billen naar buiten. Je staat zo in een soort zigzag-vorm op je fiets. Hier komt de dropper post in beeld: met het zadel omlaag heb je de ruimte om dit te doen. 

Nog niet ingeburgerd

Er zijn fietsers waarvoor de dropper post een inkopper is. Denk bijvoorbeeld aan bmx-ers, downhillers en trailrijders. Die zijn gewend aan lage zadels en vinden met een dropper op hun bike het beste van twee werelden. Bij Nederlandse fietsers is de dropper niet ingeburgerd. Veel polderbikers gaan zittend, zonder hun lichaam optimaal als balansmiddel en vering in te zetten, over de tracks. 

Een dropper post is in feite een uitnodiging om uit je zadel te gaan, maar dan moet je zelf het initiatief nemen. Mijn persoonlijke ervaring na een half jaar met een dropper rijden is dat je er echt aan moet werken (en wennen). 

"Het duurde even voordat ik meer boven mijn bike ging bewegen"

Biken gaat namelijk gepaard met allerlei ingesleten automatismen, die je maar moeilijk afleert. Ik moest bijvoorbeeld erg wennen om de extra ruimte van fietsen met een verlaagd zadel te pakken; het duurde even voordat ik meer boven mijn bike ging bewegen. Toch voelde uit het zadel rijden langzaam maar zeker steeds beter aan en mijn spieren raakten na verloop van tijd gewend aan korte stukjes zittend trappen - met het zadel gedeeltelijk of geheel omlaag. Pas na een paar maanden wist ik de dropper bij bochten, bunny hoppen en jumpen goed te gebruiken. 

Mijn inburgeringscursus gaat gewoon door. Al woon ik in Nederland, mijn dropper wijkt niet meer van mijn zijde. 

Voordelen en nadelen dropper post

Nog even de voordelen en nadelen van een dropper post op een rijtje.

Voordelen

• Door je zadelhoogte te verlagen heb je meer controle over je bike. Dit geldt vooral op technische trails. 
• Meer controle in het terrein resulteert automatisch in minder valpartijen. Niet alleen doorgewinterde bikers profiteren hiervan, maar ook voor beginners kan dit handig zijn.
• Andere bike beleving: met een dropper kun je snel wisselen tussen staand en zittend fietsen.

Nadelen

• Zwaarder en duurder dan een vaste zadelpen.
• Werkt niet altijd even soepel.
• Lastiger te installeren.

Installeren en onderhouden

Dropper post aanschaffen? Dan is het zaak om te checken of hij in je frame past. Bij veel droppers gaat de kabel voor de bediening vanaf het stuur door het frame: daar moet je frame op voorbereid zijn. Past het niet, dan zit je aan een dure zadelpen vast. 

"Dropper post aanschaffen? Dan is het zaak om te checken of hij in je frame past"

Gelukkig zijn veel nieuwe fietsen ‘dropper post ready’. Bij de aanschaf van een bewegende zadelpen is het bepalen van de lengte ingewikkelder; ze kunnen zowel te ver naar buiten uitschuiven als te diep ingebouwd moeten worden. De meeste merken hebben schema’s waarop je kunt checken of de lengte past. 

Een dropper duw je al fietsend met je achterwerk omlaag en komt vanzelf omhoog. Je ontgrendelt het hydraulische veersysteem met een hendel aan het stuur. Gaat de bediening met een kabel, dan moet die soepel lopen en nauwkeurig worden afgesteld. Anders beweegt je dropper niet of komt-ie juist vanzelf omhoog of omlaag. Vaak is dat een teken dat de zadelpen een schoonmaak- en smeerbeurt nodig heeft. Laat dit door je lokale bikeshop doen als je zelf niet zo handig bent.

^{Tekst: Pieter van Leeuwen}
 

^{In Memoriam: Pieter van Leeuwen (1960-2023)
Tot ons grote verdriet is onze freelance medewerker Pieter van Leeuwen vlak na het schrijven van dit artikel op 4 februari overleden. Als fotograaf en bevlogen mountainbiker leverde hij regelmatig enthousiaste bijdragen aan Fietssport, zowel voor het magazine als voor de site. Pieter was daarnaast fanatiek lid van de TrailCareCrew van MTB Utrechtse Heuvelrug. Hij werkte op 4 februari samen met zijn trailcrew aan de nieuwe mountainbikeroute Soest. Op de fiets naar huis in Utrecht overleed Pieter plotseling. Onze gedachten gaan uit naar zijn gezin en familie. We zullen je missen Pieter.}