Machtig mooi mountainbiken op de Red Rock Trails in Luxemburg

Dat Luxemburg een prachtige plek is om te mountainbiken, dat zal vast geen verrassing voor je zijn. Zo staat de omgeving van Müllerthal bij veel bikers op de to-ride-list vanwege de imposante rotsformaties, geweldige natuur en uitdagende routes.

Maar als je iets zuidelijker afzakt, net onder de stad Luxemburg, naar de omgeving van Minett in het Kanton Esch-Sur-Alzette, dan stuit je op de Red Rock Trails. En die wil je na het lezen van dit verhaal óók toevoegen aan jouw lijstje! Ook wij werden voor deze trip namelijk geïnspireerd door prachtige foto’s van mountainbikers in een rood landschap, en routeinformatie die we online vonden.

Zwarte route

We kiezen het dorp Mondercang als uitvalsbasis voor ons mountainbike-avontuur. Omdat we vooraf lastig konden inschatten hoe technisch en uitdagend de routes zouden zijn, hebben we voor de zekerheid onze fully’s meegenomen. Hierdoor weten we in ieder geval zeker dat we overal zonder kleerscheuren beneden komen. Met een rugzak vol proviand, cameraspullen en tools stappen we op de pedalen. Let’s go!

Op de website van Visit Minett vinden we zes routes van verschillende moeilijkheidsgraden. We kiezen ervoor om ‘Haard Black’ te rijden. Deze wordt met ruim dertig kilometer en ongeveer vijfhonderd hoogtemeters als ‘difficult’ omschreven. Wij vinden onszelf ervaren mountainbikers, dus we durven deze uitdaging wel aan. Er is ook een versie die ‘Haard Red’ heet: dit is een makkelijkere variant.



De route begint met een klim uit het dorp, waarna we snel in een dicht bos komen. De typische rotsachtige omgeving die je overal in Luxemburg ziet, is hier ook in  grote getale aanwezig. Het warme zonnetje probeert tussen het bladerdek door te komen en verlicht het mos op de stenen, wat het een sprookjesachtige sfeer geeft. 

“De rails, een aantal wagons en een gesloten toegang tot de mijn laten zien dat je door een gebied rijdt met een rijk mijnverleden”

We passeren een eindstation van een mijntraject. De rails, een aantal wagons en een gesloten toegang tot de mijn laten zien dat je door een gebied rijdt met een rijk mijnverleden. Hierover later meer. We klimmen verder tot we het bos achter ons laten en op een plateau uitkomen. Een flowy singletrack brengt ons naar de eerste afdaling van de dag. We stoppen aan de rand en zien voor het eerst waar de naam ‘Red Rock Trails’ vandaan komt als we een grote rood-oranje wand zien. 

Ook de trail die we moeten afdalen heeft deze koperachtige kleur en geeft ons echt even een ‘wow-moment’. De combinatie met het verse groen zorgt voor een unieke uitstraling die we tot nu toe nog nergens anders hebben gezien.

Rijk mijnbouw verleden

De rode ondergrond is het resultaat van het vele ijzererts dat in de bodem zit. Decennialang werd deze grondstof hier uit de aarde gehaald, gewassen, verhit en tot staal verwerkt. Het product werd de hele wereld over geëxporteerd en was dus een belangrijk middel voor de Luxemburgse economie.

Zo is de staal uit Luxemburg bijvoorbeeld te vinden in het fundament van ‘One World Trade Center’ in New York en in de grootste wolkenkrabber van Dubai. 

“De rode ondergrond is het resultaat van het vele ijzererts dat in de bodem zit”

Arbeiders uit heel Europa kwamen hier om te werken, wat zorgde voor een multiculturele samenleving in Minett. Net voor de millenniumwisseling is de laatste oven gesloten, maar nog steeds zijn de restanten zichtbaar, waaronder de hoogovens, kilometers treinrails en verschillende bezienswaardigheden, zoals toegangspoorten, fabrieken en wagons.

Toen de glorietijd voorbij was, heeft de regio zich op toerisme gestort. Zo kun je een rondrit maken met een stoomtrein, het openluchtmuseum of een mijn bezoeken, en het gebied verkennen via wandel, fiets en MTB- paden. Daarnaast kan je overnachten in verschillende bijzondere plaatsen, zoals een oude treinwagon of een industrieel gebouw. Hoewel er geen ijzererts meer wordt gewonnen, struikel je in de regio dus nog steeds over sporen uit het verleden.

Grote glimlach

We volgen het rode pad naar beneden, dat voornamelijk flowy is en nergens echt lastig wordt. Weidse stukken ‘fireroad’ worden afgewisseld met stukken klimmen in het bos en brede bergpaden met snelle singletracks. Hoewel we gebruik maken van ons navigatieapparaat, is de route ook duidelijk te volgen met pijlen die op bomen zijn geschilderd. 

“De route ook duidelijk te volgen met pijlen die op bomen zijn geschilderd”

Het overgrote deel van de route rijdt lekker door, maar op sommige punten worden we ineens verrast door een wat meer technische passage, een wat steile afdaling, een smalle doorgang met grote rotsen of een trail met wat wortels en sprongen erin. Dit zorgt voor een grote glimlach.

Hoewel ‘Haard Black’ als moeilijk wordt omschreven, denken wij dat je deze trail prima kunt rijden als je een goede conditie hebt. De lastigheid zit hem voornamelijk in de lengte en het aantal hoogtemeters. 

De technische passages zijn nooit echt lang en eventueel te lopen of te omzeilen. We eindigen de dag met een prachtig ‘golden hour’ op het plateau waar we begonnen. De avondzon dikt de kleur van de bergen nog extra aan, wat voor extra mooie plaatjes zorgt.

Lalléngerbierg – Gaalgebierg route

Op dag twee van onze trip pakken we een andere lus die als ‘difficult’ wordt omschreven: de Lalléngerbierg – Gaalgebierg route. Deze bevindt zich ten oosten van de plaats Esch-Sur-Alzette en is zo’n 35 kilometer lang met ruim vijfhonderd hoogtemeters.

Na een paar honderd meter worden we al getrakteerd op een mooie smalle singletrail door het bos met wortels en steilere afdalingen. Ook hier herinneren overgroeide treinrails ons aan het mijnverleden. 

We klimmen over een breed pad naar de top van de heuvel waar het minder dicht bebost is. De trail meandert met kleine hoogteverschillen over het plateau. Het valt ons op dat er diverse lijnen zijn, waarvan sommige er serieus uitdagend uitzien, zoals een steile drop met een ‘gap-jump’ aan het einde. Deze features zijn optioneel en de overige lijnen zijn in te kleuren naar eigen durf en vaardigheid. 

Little Utah

Zo’n vijf kilometer na de start komen we op een open plek aan wat omringd is door groot rood gesteente. In het midden is een kuil met verschillende jumplines en het laat zich omringen door, wat zich het beste laat omschrijven als, terrassen.

Op verschillende plekken heb je de mogelijkheid om naar beneden te rijden, van een breed pad tot drops van een paar meter hoog. Dit stuk van de route heet ‘Little Utah’, wat verwijst naar de staat ‘Utah’ in Amerika. 

“Dit stuk van de route heet ‘Little Utah’, wat verwijst naar de staat ‘Utah’ in Amerika”

Utah, en dan met name het outdoorstadje Moab, staat bekend om z’n rode rotsformaties en wordt daarom wel het mekka voor mountainbikers genoemd. We wagen ons aan de lijnen die goed aanvoelen, schieten een paar mooie foto’s en vervolgen onze route. Voor degenen die vooral geïnteresseerd zijn in deze plek, op de website van Trailforks vind je hem onder de naam ‘Little Utah’. Hier kan je gegarandeerd een dagdeel leuk spelen!

De route wisselt verder brede paden af met leuke singletracks, en af en toe een uitdagende sectie. De rode rotsen maken langzaam plaats voor een meer groene omgeving, wat we kennen van de trails rondom het Mullerthal. Regelmatig staan we even stil bij hoe mooi deze omgeving is.

Oppassen geblazen

Doordat we veel brede paden en flowy singletracks rijden, ligt het tempo best hoog. Als we ineens een steile afdaling van een paar meter tegenkomen, moeten onze schijfremmen er even flink aan geloven. De afdaling is rotsachtig, maakt een flauwe bocht naar links en heeft maar een kleine marge om uit te rollen. Oppassen geblazen dus.

We overleggen even welke lijn het beste te rijden is en rollen daarna naar beneden. Geen onmogelijke opgave, maar omdat de rest van de trail redelijk crosscountry georiënteerd is, worden we hier juist weer op scherp gezet.

Gezien de aard van de route, voornamelijk crosscountry dus, met een paar uitdagende stukken, noemen wij het XC plus. Met een zelfvoldane grijns op ons gezicht, vanwege onze conclusie, rollen we weer verder.

Van de twee routes die we nu gereden hebben, vinden we de ‘Lalléngerbierg - Gaalgebierg’ de betere van de twee. Dit komt omdat deze net wat meer technische secties bevat, iets dat wij erg kunnen waarderen. 

Op jacht naar toffe trails

Omdat we op onze laatste dag maar een paar uur te besteden hebben, kiezen we ervoor om in de omgeving wat ‘trail hunting’ te doen. We hebben gezien dat we een deel van de vaste routes kunnen combineren met wat lijnen die we op Trailforks hebben gevonden. Dit levert ons een mooie ronde met een paar mooie uitdagende afdalingen door een sprookjesachtig bos. 

“Red Rock Trails, zet die maar op je to-ride-list!”

Na een zelfgemaakte lunch, met prima uitzicht, is het tijd om de fietsen weer achterop de auto te gooien en richting huis te gaan. Tevreden met de foto’s die we hebben geschoten én nog steeds onder de indruk van dit gebied rijden we naar terug het noorden. Onderweg sturen we alvast wat berichtjes naar onze fietsvrienden: ‘Red Rock Trails’, zet die maar op je to-ride-list!’

Onze conclusie

De omgeving van Minett in het uiterste zuidwesten van Luxemburg is geschikt voor iedere mountainbiker! Van de doorgewinterde kilometervreter tot de thrill seeker en van de natuurliefhebber tot de sporadische biker. 

Wij zijn in ieder geval super enthousiast over deze regio met zijn rijke staalverleden. Voor een dagtrip is het misschien net wat ver vanuit Nederland, maar voor een (lang) montainbikeweekend met je fietsmaatjes leent het gebied zich prima. Dikke aanrader!

Meer informatie

Op visitminett.lu staan alle Red Rock Trails (6 stuks in totaal) beschreven. Hier vind je ook kaarten en download je eenvoudig de bijbehorende GPX-bestanden. Ook voor wandelroutes, rondleidingen door het oude industriegebied en slaap/eetadressen kun je hier terecht.

^{_{Tekst: André Deunhouwer
Foto's: Gijs Ferkranus
Drone foto's: André Deunhouwer}}