Passo Fedaia, het beest van de Dolomieten

Veel mensen denken dat het gehele noordelijke Italiaanse berggebied de Dolomieten genoemd wordt. Niets is minder waar. De Dolomieten maken deel uit van de zuidelijke Alpen en bestaan uit verschillende groepen. Grotendeels gelegen net ten oosten van Bolzano. Alleen de Brenta Dolomieten bevinden zich aan de westkant van deze stad. Typisch voor dit gebergte zijn de steile rotswanden en pieken, die zijn ontstaan door erosie en verwering.

Fietswalhalla

Een belangrijk deel ligt in de regio Trentino-Zuid-Tirol. Dit is een fietswalhalla, waar je tientallen bergpassen op een relatief klein oppervlak vindt. In het bekende Sellarondje passeer je vier passen binnen een afstand van 60 kilometer.

Een geweldige uitdaging. De passen zijn pittig, maar voor een getrainde fietser goed te doen. Even naar het oosten ligt de Passo Giau. Deze is onder meer bekend van de Maratona dles Dolomites en vormt een heel wat lastiger uitdaging.

"De ongekroonde koning van de Dolomietenklimmen is echter de Passo Fedaia"

De ongekroonde koning van de Dolomietenklimmen is echter de Passo Fedaia. “En de Mortirolo dan? Of de Stelvio? Of de Zoncolan?”, zul je zeggen. Dat zijn weliswaar hele moeilijke beklimmingen, maar die liggen niet in de Dolomieten. De Mortirolo en de Stelvio vind je ten westen van de Dolomieten, in Lombardije. De Zoncolan ligt meer naar het oosten, in de Julische Alpen.

Passo Fedaia

Wat maakt de Passo Fedaia zo bijzonder?

De Passo Fedaia kent twee kanten. De oostkant vanuit Canazei is een klim als vele andere. 10 kilometer lang en 5,5% gemiddeld. Hoewel er een iets lastiger stuk in zit is het niet de moeite om er wat over te melden. De oostkant vanuit Caprile daarentegen is een beklimming van epische proporties. Dit is ook de slotklim van de Giro. Globaal valt hij uiteen in vier stukken:

•    Aanloop
•    Serrai di Sottoguda
•    Slotklim
•    Marmolada

Aanloop

De eerste 5 kilometer vanuit Caprile loopt de weg vredig omhoog zonder al te veel moeilijkheden. Hier kun je lekker om je heen kijken en de omgeving in je opnemen. Doe dat vooral zolang het nog kan.

Serrai di Sottoguda

Na ongeveer 5 kilometer kom je aan bij het plaatsje Sottoguda. Een bord wijst: Passo Fedaia linksaf en Sottoguda rechtdoor. Kies vooral de weg rechtdoor, want hier begint het mooiste deel van de klim: de weg door de Serrai di Sottoguda. Bij de ingang staat een hokje waar je entree moet betalen. Doe dit gewoon, het is de moeite meer dan waard.

Het piepkleine weggetje loopt door een smalle kloof van tientallen meters hoog. Een fenomenale ervaring. Vergis je trouwens niet, de kuiten moeten flink in actie komen. Reken op enkele kilometers van 9%. Op drukke dagen moet je wel rekening houden met een groot aantal wandelaars. Maak je niet druk, dit is niet de plek om wielrennertje te spelen. Laat de omgeving op je afkomen en geniet vooral.
Als je toch de rechtstreekse route naar de Passo Fedaia hebt genomen kun je vanaf een brug omlaag kijken naar wat je hebt gemist.

Slotklim

Bij het plaatsje Malga Ciapela komen de kloofweg en doorgaande weg weer samen. De klim trekt onmiddellijk genadeloos aan. En niet een beetje, het gaat direct naar de 12-13%. Nog 5 kilometer zijn er te gaan tot de top met exact nul rustpunten. De kaarsrechte weg maakt het zicht gekmakend, je ziet hem kilometers voor je uit lopen en afvlakken is er niet bij. Dit is een beklimming voor de mental die hards. Welk verzet je ook op je fiets hebt, het juiste zit er niet bij.

"Dit is een beklimming voor de mental die hards"

Na bijna 3 kilometer is het rechte stuk voorbij. Je ziet de eerste bocht al liggen, maar om daar te komen wordt het nog steiler dan het al was.

Compleet krankzinnig

Nog 2 ½ kilometer te gaan tot de pashoogte via een aantal prachtige haarspeldbochten. Het klinkt relaxter, maar niet op de Fedaia. Fietsen wordt nauwelijks makkelijker. Uitrusten kun je op de zeldzame stukken van 10%. Tot twee keer toe passeer je een bord met de aanduiding 15%. Getalenteerden rijden met moeite rechtdoor, mindere goden zwalken of stappen af. Ook van de profs zal hier het uiterste gevraagd worden.

Marmolada

Na deze worsteling bereik je uiteindelijk de pashoogte op 2057 meter. Er wacht een onovertroffen decor als beloning in de vorm van het Lago di Fedaia en de majestueuze Marmolada. Met 3342 meter is dit de hoogste berg van de Dolomieten. Gletsjers en sneeuw zijn ook in de zomer zichtbaar. Dit decor vormt een geweldige afsluiting van de monsterklim.

Een uitdaging als deze vind je niet gauw, zeker niet met het adembenemende uitzicht bovenop. Voor de serieuze wielertoerist is de Passo Fedaia daarom een klim voor de bucket list.

_{Tekst & foto's: Herman Nekkers}

_{Foto onder: Yorick Dix}