Salmon Hill

Na een kleine week in de Noorse stad Bergen weten we het wel zeker: deze stad heeft alles voor een uiterst boeiende fietservaring. Iedereen heeft al wat kunnen zien, met de beklimming van Mount Floyen op woensdag. Een zéér lastige col met scherpe bochten in de eerste honderden meters en vervolgens pittige passages door het bos. En met een cadeau van jewelste op de top: een fabuleus uitzicht op de stad, de kust en aangrenzende eilandjes. In de tijdrit van de vrouwen konden we ook al kennis maken met de Birkelundsbakken, een 1,4 kilometer lange kuitenbijter van 5% in de eerste 500 meter en vervolgens een kilometer omhoog. De laatste 400 meter gaat het boven de 9%.

“De afdaling kan gevaarlijk zijn, vooral bij regen”

Zowel de vrouwen elite op zaterdag als de mannen elite op zondag zullen in hun finale moeten zien af te rekenen met Salmon Hill, gelegen tussen de stadsdelen Kronstad en Ärstad. De belangrijkste klim in het WK-parcours ligt op de flanken van Mount Ulriken. De voet ligt vlakbij het Tveitevannet meer. Via Birkeveien heb je al een leuk hellinkje om op te warmen. Salmon Hill is slechts anderhalve kilometer klimmen, maar je moet wel meteen bij de les zijn. Het gaat gezapig bergop tussen de Noorse huisjes en na 500 meter is er een stukje vals plat. In de daaropvolgende draai naar links wordt het stijgingspercentage iets hoger. Ulriken is steiler dan je zou denken: wie op deze flank woont, moet dagelijks wel wat trappen verorberen.

Richting top zijn de Nederlanders overigens al langs geweest. De namen van de dames staan in wit, rood en oranje geschilderd: Van Annemiek van Vleuten tot Chantal Blaak. Ook die van belofte Bram Welten staat ertussen. Ook geregeld 'Eddie' - lokale held Boasson Hagen. Aan de oranje boog - toeval? - die de top markeert hangt alvast een Nederlandse vlag! Het uitzicht over de stad is er prachtig, zeker als de zon schijnt. De afdaling begint met een stukje vlak en dan 300 meter rechtdoor. Niet te steil, maar je kan er al wel stevig tempo pakken. Bij regen - en die kans is relatief, want Bergen is de stad in Europa waar de meeste regen neerdwarrelt - kan dat wel eens gevaarlijk zijn.

Zigzaggen

Wat volgt is namelijk een - weliswaar brede - bocht van 180 graden op een afdalend vlak, net aan het plaatselijke schooltje. In een peloton kunnen hier brokken gemaakt worden, zeker op een WK, rijk aan exoten die niet altijd over de nodige stuurmanskunsten beschikken. Daarna gaat het rechtdoor naar beneden en dat kan tricky zijn, want plots is daar een brede draai naar rechts. De rest van de afdaling gaat zigzaggend. Echt een leuke downhill die je eigenlijk zo snel kunt maken als je zelf wilt. Wel oppassen geblazen, want op het einde is er plots een bochtje dat net iets scherper is dan diegene die je net hebt gedaan.

Wie graag eens de Ulriken volledig naar de top zou willen doen, moet zéér goed getraind zijn en de weg is niet geasfalteerd. Een mountainbike is dus wel een must. Wie de stad van nog hoger wil zien, raden we aan Mount Floyen te doen. Dan heb je dit uitzicht!