Pop-up evenementen: zonder overleg het bos in

Grote groepen fietsers die zich niet aan de regels houden of tochten die zonder overleg door de bossen rijden, leiden tot wrevel, zegt Natasha Wijgerse, projectmedewerker Vergunningen bij de NTFU. “Dat komt omdat veel van die tochten wel een vergunning nodig hebben maar die niet aanvragen. Die werkwijze heeft met name impact op mountainbikers en gravelaars.

Het slechtere imago merken we vooral bij partijen als Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten. Zij zien dat groepen fietsers zonder overleg door hun bossen rijden en dat wekt wrevel op. Het is jammer dat dat gebeurt, want als NTFU doen we er alles aan om zo goed mogelijk relatiebeheer te voeren richting deze partijen door goed te communiceren, vooraf te overleggen, mensen te informeren over wat er nodig is om een pop-up evenement te organiseren en de nodige vergunningen aan te vragen. Als er dan een groep fietsers onverwacht verschijnt, doet dat afbreuk aan het vertrouwen dat wij als NTFU proberen op te bouwen met Staatsbosbeheer of andere terreineigenaren.

"Terreineigenaren zetten steeds meer hun hakken in het zand"

Dat betekent dat ook fietsers die zich wel netjes aan de afspraken houden te maken krijgen met een slechter imago. Bovendien zetten terreineigenaren steeds meer hun hakken in het zand.”

Vergunningenland 

Deels begrijpt Wijgerse wel dat er soms geen vergunningen worden aangevraagd. “Het Nederlandse vergunningenlandschap is complex. Iedere gemeente en terreineigenaar doet het weer anders en overal gelden andere regels, ook qua toegelaten groepsgrootte. Voor organisatoren is het dus best wel wat zoekwerk om te zien waar wat precies mag en niet, zeker als je door meerdere terreinen heen gaat.

Als NTFU doen we ons best om iedereen daarop te wijzen. We doen dat bijvoorbeeld met ons team Belangenbehartiging en via onze Vergunningenservice. Maar we roepen ook ambtenaren op om een tandje bij te schakelen om organisatoren meer hulp te bieden bij het aanvragen van de juiste vergunning.”
 

Broedseizoen

Clara Wilken werkt als boswachter publiek voor Geldersch Landschap & Kasteelen (GLK) op de Oost Veluwe. Zij ziet steeds vaker op dagen waarop in haar evenementenkalender geen toertochten staan gepland, toch talloze grotere groepen in het terrein fietsen. “Het gaat dan vooral om toertochten in het weekend, vaak in het broedseizoen, tussen 15 maart en 15 juli.

Op de Veluwe hebben terreineigenaren, gemeenten en de provincie een recreatiezoneringsplan opgesteld met als uitkomst dat evenementen niet meer in de meest kwetsbare delen van de Veluwe kunnen plaatsvinden in het broedseizoen. We hebben daar ook met lokale fietsclubs goede afspraken over. Voor hen is het dan vreemd om te zien dat er tijdens het broedseizoen toch tochten van enkele honderden deelnemers door ons gebied worden georganiseerd zonder toestemming.” 

Fietsen over openbare wegen

De timing van de onvergunde tochten is één ding, maar ook het gebrek aan communicatie is Wilken een doorn in het oog. “Ik zie op internet soms onvergunde tochten aangekondigd staan die over onze terreinen lopen. Ik neem dan contact op met de organisator en krijg soms simpelweg te horen dat ze ‘toch gewoon via de fietsknooppunten over de openbare wegen gaan en ze geen toestemming van ons nodig hebben voor hun toertocht’. Ze gaan ervan uit dat alle fietspaden in het knooppuntnetwerk openbare wegen zijn, maar niet alle paden en fietspaden zijn openbaar en er is dus wel degelijk een toestemming nodig, zoals op de Loenermark.

"Natuurlijk zijn er organisaties die zich van geen kwaad bewust zijn"

Natuurlijk zijn er organisaties die zich van geen kwaad bewust zijn. Met hen gaan we in overleg hoe we samen tot een oplossing kunnen komen. Dat is prima, maar andere organisatoren blijven bij hun standpunt en schuiven ons als Geldersch Landschap gewoon aan de kant en gaan door met hun plannen. Zo’n houding, zelf willen bepalen wat wel of niet kan, schuurt natuurlijk, niet alleen bij ons maar ook bij lokale clubs die zich wel aan de regels houden.”

Wat Wilken graag zou zien van organisatoren van pop-up evenementen, maar ook van grotere organisaties die een toertocht organiseren, is afstemming met terreineigenaren. “Niet alleen om af te stemmen over de route maar ook om af te stemmen over de datum. Het kan zijn dat er al een ander evenement staat gepland op dezelfde dag. Twee tochten over dezelfde paden kan tot problemen leiden. Bovendien kunnen we, wanneer de organisatie met ons afstemt, de tochten zo inplannen dat ook andere recreanten in alle rust van de natuur kunnen genieten.” 

NTFU als bemiddelaar

Pop-up evenementen worden vaak via Facebook of Instagram op poten gezet. “Het is lastig om daar grip op te krijgen”, zegt Wilken. “Anders ligt het bij tochten die worden aangekondigd op internet. Het is fijn dat de NTFU als bemiddelaar kan optreden en de organisaties kan wijzen op de spelregels. Als terreineigenaar willen we recreanten graag de mogelijkheid geven om op hun eigen manier van de natuur te genieten. Evenementen horen daar ook bij. Alleen moet er wel een balans zijn en een afstemming met alle terreineigenaren.”

Wijgerse is het daarmee eens. “Uiteraard kan een terreinbeheerder altijd contact zoeken met de organisatie, maar ook met de NTFU. Mocht het nodig zijn kunnen we bemiddelen. Een goede afstemming tussen evenementen en terreinbeheerders is nodig om ook in de toekomst te blijven genieten van toertochten en fietsen in de natuur.”

Werewolf And Run Wild 

Fiets- en natuurliefhebber Steven Barrow organiseert sinds enkele jaren pop-up evenementen. Zijn tocht, Werewolf And Run Wild is een mooi voorbeeld van hoe het op de juiste manier kan. De tocht, zo’n 180 kilometer lang, voert over allerlei plekken op de Veluwe. “Er doen zo’n kleine honderd mensen mee, iedereen fietst in zijn eentje dus er is geen sprake van grote groepen fietsers. Het gaat echt om het zoeken van een uitdaging in de winter. Respect voor en genieten van de natuur staat voorop, we zijn ons er goed van bewust dat wij als mens te gast zijn in de natuur. We willen zo min mogelijk overlast bezorgen.”

De tocht van Barrow is buiten het broedseizoen en kent geen grote groepen fietsers. Ook houdt hij zich sinds dit jaar, op advies van een bevriende fietser, netjes aan het melden van zijn plannen aan terreineigenaren zoals Natuurmonumenten, waar hij inmiddels goed contact mee heeft. “Ik denk dat communicatie belangrijk is. Laat weten wat je van plan bent en houd je aan de regels. Als je dat niet doet, geef je organisatoren die dat wel doen, ook een slechte naam. Bovendien is het laatste wat we willen dat er straks door foutief handelen paden gesloten worden.”

"Laat weten wat je van plan bent en houd je aan de regels. Als je dat niet doet, geef je organisatoren die dat wel doen, ook een slechte naam"

Het aanvragen van een vergunning zal volgens Barrow wel los lopen. “Ik denk dat we er met de juiste hulp wel uitkomen. We kunnen altijd aankloppen voor hulp, bijvoorbeeld bij de NTFU of terreineigenaren die ook mee willen denken. Mocht de aanvraag worden afgewezen, dan passen we de tocht aan zodat die wel aan alle eisen voldoet. Mogen er maar dertig mensen meedoen, dan regelen we dat. Want ik weet uit de praktijk dat het best intimiderend kan zijn om een groep van twintig fietsers op volle snelheid langs je heen te krijgen. We willen dat iedereen van de natuur kan genieten, ook wandelaars en andere fietsers.”

Wel of geen vergunning? 

Heb ik nu een vergunning nodig als ik ga fietsen met wat vrienden of onze club? Nee hoor. Maar krijgt jouw rit het karakter van een evenement doordat je heel veel fietsers op de been brengt, promotie maakt voor je tocht of sponsoren zoekt? Kijk dan of er toestemming nodig is.

Heb je plannen om een pop-up evenement te organiseren en wil je weten hoe je dit moet aanpakken? Kijk dan eens op NTFU-Vergunningenservice.