Het Dak van Nederland & België met de fiets bestormen

In een themanummer over ‘pieken’ mag de Vaalserberg natuurlijk niet ontbreken. De hoogste berg van ons kikkerlandje is er nou niet bepaald eentje die de Mount Everest naar de kroon steekt. De top ligt op slechts 322,4 meter boven NAP. We moeten de Vaalserberg ook nog delen met Duitsland en België, aangezien hij ligt op het Drielandenpunt. Overigens was er van 1830 tot 1919 sprake van een vierlandenpunt, ten tijde van het dwergstaatje Neutraal Moresnet.

Reus van België

De Vaalserberg is het startpunt van onze rit naar het hoogste punt van België: Signal de Botragne (694 m). Vanuit Zuid-Limburg doorkruisen we het Land van Herve en de Hoge Venen in de Ardennen en Eifel, om via Monschau in Duitsland terug naar Nederland te steken. De rit telt 119 kilometer en 1700 hoogtemeters, waarbij het meeste klimwerk in de eerste helft zit. Langste klim is die naar Signal de Botragne. Met een lengte van 10,8 kilometer mag je deze klim gerust de ‘Reus van België’ noemen!

"Met een lengte van 10,8 kilometer mag je deze klim gerust de ‘Reus van België’ noemen!"

Terwijl toeristen zichzelf laten fotograferen bij het officiële Drielandenpunt, klikken wij in de pedalen om langs de Belgische kant af te dalen. We fietsen door een bont kleurenpallet van gele paardenbloemen, witte bloesems en knalgroene weides, terwijl de lentezon de ochtendnevel langzaam oplost. Dankzij de rust, het heuvelachtige landschap en de Franse voertaal borrelt al binnen een uurtje fietsen het vakantiegevoel op.

Na het oversteken van het riviertje de Vesder moeten we aan de bak. Als een Belgische klim de aanduiding ‘muur’ draagt, weet je dat je ellende voor de wielen krijgt. Precies dat is het geval met de ‘Mur de Limbourg’. Deze twee kilometer lange klim is een lastpak met percentages tot veertien procent. 

Gigantische leeuw

We zwoegen op het slechte asfalt dat vanaf de oevers van de Vesder steil omhoog kruipt. Gelukkig worden we royaal voor het afzien beloond. De klim leidt naar het vestingplaatsje Limbourg. ‘Un des Plus Beaux Villages de Wallonie’ (één van de mooiste dorpen van Wallonië), lezen we op een bord. Daar kunnen we inkomen. We klimmen tussen twee wachttorens en langs de stadsmuren en hobbelen over een plein met historische huizen van typische grijze Ardense natuursteen. 

Dan zetten we koers naar het stuwmeer van La Gileppe. We klimmen door het bos terwijl een gigantische leeuw vanaf de stuwdam op ons neerkijkt. Het 13,5 meter hoge beeldhouwwerk is neergezet als pronkstuk op de dam die in 1875 werd geopend. 

Kronkelend langs het water, laden we de fysieke en mentale batterij op voor de uitdaging die gaat komen: de beklimming van Signal de Botragne. Als we linksaf een smalle bosweg opdraaien, kondigt mijn fietscomputer een klim van 10,8 kilometer aan. Ongekend voor een rit vanuit Nederland! 

De ‘Reus van België’ heeft twee gezichten. De eerste kilometers door het bos zijn vinnig. Door de onregelmatige stijgingspercentages en het slechte wegdek kom je er moeilijk in je ritme. Op de hoofdweg N68 volgt een kilometerslange, gelijkmatige loper. Deze klim is vooral mentaal zwaar, omdat de weg voor je schier eindeloos naar de horizon kruipt. De geleidelijke helling is een genot voor krachtpatsers zoals fietsmaatje Maarten, die mij er genadeloos uit het wiel kletst. Amai!

Magische hoogte

Dat de top van Signal de Botragne net geen 700 meter hoog is, vinden we toch wel een beetje jammer. Zo dacht de voormalige gouverneur van de Oostkantons Herman Baltia er waarschijnlijk ook over. Hij liet hier in 1923 een zes meter hoge heuvel met trap bouwen, die het ons toelaat om toch de magische hoogte van 700 meter te bereiken. We zijn dan net over de helft van onze tocht, maar hebben al duizend hoogtemeters gemaakt. Tijd voor de lunch. 

"De Hoge Venen zijn één van de grootste stukken barre wildernis van de Benelux"

Na de pauze steken we dwars door het natuurreservaat van de Hoge Venen richting Duitsland. We fietsen over autoluwe wegen door eindeloze naaldbossen en genieten van vergezichten over uitgestrekte heide- en hoogveengebieden. Met gemiddeld 200 dagen regen of sneeuw en 134 dagen vrieskou per jaar, zijn de Hoge Venen één van de grootste stukken barre wildernis van de Benelux. 

Bij de dorpen Küchelscheid en Kalterherberg keren we terug in de bewoonde wereld. Willkommen in Deutschland! Het is algemeen bekend dat de taart in Duitsland doorgaans een klasse beter is dan bij ons, dus we knijpen in de remmen voor een extra koffiestop in Monschau. Op het terras aan de markt, verwennen we onszelf met een ‘Tasse Kaffee’ en ‘Apfelstrudel’.

Highway to Hell

De klim vanuit het vakwerkstadje richting de Belgische grens, rijden we rustig op om de Apfelstrudel te laten zakken. Eenmaal boven laten we de doorgaande weg die bekendstaat als de ‘Highway to Hell’ links liggen en steken nog eens door het natuurreservaat van de Hoge Venen. Het asfalt van de geleidelijk aflopende bosweg is soms van slechte kwaliteit, maar de omgeving met zijn uitgestrekte bossen en kletterende watervallen compenseren rijkelijk. Net als de passage over de imposante Wesertalsperre stuwdam langs het Meer van Eupen. 

De route loopt de laatste vijftig kilometer voornamelijk bergaf. Dat merken we aan de gemiddelde snelheid. Fietsend door het golvende Land van Herve, raken we in een heerlijke flow. 

"De route loopt de laatste vijftig kilometer voornamelijk bergaf"

In de slotfase komt de toren op de Vaalserberg in het vizier. Tijd om te kijken of er nog wat in de tank zit! We beklimmen de helling via de Belgische ‘achterkant’ (1,4 km/6%). Ik zet aan bij het tunneltje dat de start van de klim markeert. De weg (een paar jaar geleden vernieuwd) is van perfect asfalt. Twee perfecte haarspeldbochten zorgen voor een vleugje Alpengevoel. Ik ga nog eens uit het zadel, om voldaan uit te bollen langs de toren op de top. Conclusie: ook vanuit Nederland kun je prima pieken.

Dak van Nederland en België

Start/finish: parkeerplaats Drielandenpunt, Viergrenzenweg 230, Vaals

• 119 kilometer
• 1750 hoogtemeters

Pluspunten

+ Uitgestrekte natuur in de Hoge Venen
+ Rustige wegen
+ Mooie stuwmeren
+ Taart in Monschau
+ Dak van Nederland en België in één rit

Minpunten

- Wegen soms van slechte kwaliteit
- Hoofdweg naar Signal de Botragne is minder mooi

Download de route

Sta je te trappel om zelf te pieken? Download dan hieronder de Dak van Nederland en België route. Veel plezier!

Download de route