Kleurrijke mountainbike trails

Alex Peters is voorzitter van de stichting MTB Routenetwerk Rijk van Nijmegen en van MTB-vereniging Licht Verzet. “Zo’n tien jaar geleden ben ik gaan mountainbiken. Daarvoor heb ik op hoog niveau aan motorcross en enduro gedaan maar toen mijn knieën slecht werden, werd me aangeraden om te gaan fietsen. Om er toch nog een beetje spanning in te houden, heb ik voor de MTB gekozen.” Voldoening haalt hij uit het bouwen van routes en het geven van trainingen om mountainbikers de techniek bij te brengen. “Sommige fietsers zijn natuurtalenten, anderen moeten het echt leren. Een mooi hulpmiddel is dan het kleurensysteem dat aangeeft op wat voor een soort route je je bevindt.”

Extra lus

De kleur van de route geeft namelijk de moeilijkheidsgraad van de MTB-route aan. De groene routes zijn makkelijk en voor iedereen geschikt, bijvoorbeeld ook voor gravelbikers. De blauwe routes zijn veelal singletracks, heerlijke flowtrails met hier en daar een obstakel. Voor de beginnende MTB’ers is de blauwe route perfect; zij kunnen lekker oefenen en hun skills verbeteren. Om blauwe routes ook voor gevorderde MTB’ers interessant te houden, worden er vaak rode lussen aangebracht.
 

"Je kan de rode lus nemen, terwijl je fietsmaatje de blauwe route blijft volgen"

MTB’er John Oemar is blij met de gekleurde bordjes en rijdt zelf het liefst een blauwe route. “Het mooie is dat als je samen met iemand fietst die minder ervaren is, je toch de uitdaging kunt vinden in de route. Je kan dan bijvoorbeeld de rode lus nemen, terwijl je fietsmaatje de blauwe route blijft volgen. Uiteindelijk kom je elkaar weer tegen en fiets je samen op de blauwe route verder.”
 

Worteltapijten

Routes die een rood bordje hebben gekregen, zijn voor fietsers die een meer technische uitdaging zoeken. Kombochten, jumps, steile afdalingen, pittige klimmetjes en worteltapijten kun je zomaar tegenkomen op de rode route. De NTFU rolt het kleurensysteem landelijk uit. Flevoland is de eerste provincie waarin alle MTB-routes zijn uitgerust met het kleurensysteem.

De kleurbordjes kunnen ongelukken voorkomen, weet Alex. “De beginner weet dat hij de rode route beter nog even kan mijden en er beter aan doet om lekker te oefenen en te trainen op de blauwe route. Fietsers die de techniek nog niet helemaal machtig zijn, kunnen verrast worden op een route en zorgen voor onveilige situaties. Het kleurensysteem stimuleert het fietsniveau uit te bouwen.” Zwarte routes komen het minst voor in Nederland weet Alex. “Sommige bikeparken zijn met zwart aangeduid maar verder zijn er niet zoveel heel moeilijke trails.”

Prachtig oergebied

Maar nog niet iedereen is bekend met het systeem. Beginnend MTB’er Kim Bakker bijvoorbeeld. Kim begon tijdens corona met mountainbiken. Ze huurde een fiets en is gaan trappen. “De sportschool waar ik samen met mijn vader trainde, bood voor het binnensporten wat door de regels niet meer kon, een alternatief aan: MTB-lessen die ik samen met mijn vader volgde. Ik vond het leuk, huurde een fiets en leefde me uit in de Maashorst, een prachtig oergebied in Brabant.”

Ze had al snel de smaak te pakken en kocht een eigen MTB. Sindsdien is ze regelmatig te vinden op één van de vijf routes van de Maashorst maar ook fietst ze als ze de kans krijgt in het buitenland. Kim heeft zelf genoeg vertrouwen in haar skills, maar kan zich voorstellen dat het voor veel mountainbikers handig is te weten op wat voor route ze zich begeven. 

Moeilijkheidsgraad

Wie zijn mountainbike meeneemt naar het buitenland om daar te fietsen, moet zich wel realiseren dat het kleurensysteem dat daar wordt gehanteerd, afwijkt van die van de Nederlandse. Alex: “Als je bent geboren in bijvoorbeeld Frankrijk of Oostenrijk, dan ben je bergen gewend. Wat voor ons Nederlanders flink steil is, is voor de Fransman of Oostenrijker prima te doen. Een blauwe route zal dan ook in die landen veel moeilijker zijn. Maak niet de fout dat je een blauwe route pakt en ervan uitgaat dat de moeilijkheidsgraad wel mee zal vallen. Verdiep je daar dus in.” 
 

"De kleurcodes vind je onder het internationale mountainbike teken-bordje"

Hoewel Kim dacht dat ze wel eens kleurcode-bordjes had gespot, komt ze er achter dat dat toch niet het geval is. Voor Kim en andere MTB’ers die het willen weten: de kleurcodes vind je onder het internationale mountainbike teken-bordje. Maar nog lang niet alle 250 MTB-routes in Nederland zijn voorzien van het kleurensysteem. Tot die tijd tref je waarschuwingsbordjes als je bijvoorbeeld een obstakel zoals een drop-off nadert. 
Meer weten over de kleurcodes? Kijk op fietssport.nl/kleurcodes.

_{Tekst: Karin van Leeuwen
Beeld: Jonah van de Burgt}