Mountainbiken in het Rijk van Nijmegen: on-Nederlands

In het zuidoosten van Gelderland, ingeklemd tussen de Maas en de Waal, ligt het Rijk van Nijmegen. 150.000 jaar geleden duwden gletsjers de landmassa hier omhoog tot een stuwwal met heuvels tot 100 meter. Een perfect landschap voor een uitdagende mountainbikeroute door de bossen rondom Nijmegen, Berg en Dal, Groesbeek en het Limburgse Mook en Middelaar. Prachtige vergezichten gecombineerd met een flink aantal hoogtemeters zorgden ervoor dat de route jarenlang hoog in verschillende lijstjes stond. 

Breed en modderig

De laatste jaren zakte de route echter, letterlijk, weg. Door intensief gebruik en slechte afwatering sleten paden uit en werden ze modderig, tot groot ongenoegen van initiatiefnemers Peter Mak en Alex Peters. “Wanneer het regent, blijft er veel water op de paden liggen. Daar wordt omheen gereden en daardoor slijten de paden steeds verder uit. Met als gevolg: brede en vaak modderige paden”, legt Peter - secretaris van stichting MTB routenetwerk Rijk van Nijmegen - uit. “Dat is het laatste wat mountainbikers willen."

Hoog tijd voor een upgrade vond de stichting. Drieënhalf jaar geleden werd er een balletje opgegooid bij terreinbeheerders in het gebied. Samen met trailbuilder Patrick Jansen werd een plan gemaakt en bij twee provincies en vier gemeenten werd subsidie geregeld. Vorig jaar augustus kon dan eindelijk de schop in de grond. “Met een groep van bijna 300 vrijwilligers hebben we een half jaar keihard gewerkt om de eerste twee lussen bij Nijmegen en Groesbeek aan te leggen”, vertelt voorzitter Alex. 

Dubbele Looie Piep

Tijd voor een verkenning. Op de Meerwijkselaan pak ik het meest noordelijke deel van de door Trek gesponsorde rode Nijmegen route op. Nieuwsgierig sprint ik vanaf het fietspad linksaf het bos in. Deze 6 km lange lus is compleet nieuw. Na een korte klim duik ik voor de eerste keer naar beneden. De trail loopt licht omlaag en heeft de vorm van een wokkel. Ik val de sectie fanatiek aan en duw mijn fully zo hard door de bocht dat ik even loskom van de grond. Wauw, wat gaaf! De rest van de Westermeerwijklus bevat korte venijnige klimmen met krappe bochten waar je ouderwets in de remmen moet. Geconcentreerd blijven dus. Ook omdat de route enkele keren een wandel- en ruiterroute kruist.

Eenmaal de weg overgestoken, klim ik langs het Afrikamuseum omhoog. Deze lus door bos- en heigebied De But is anders, meer flowy. Ik begin me in een soort trance te bevinden. Op de vogels na is alles om me heen stil. Zonder moeite verslind ik de ene na de andere singletrack waarbij het aantal hoogtemeters gestaag oploopt. Totdat ik plotseling bij een bijzonder stuk aanbeland. Voor mij ligt een afdaling met twee switchbacks, gevolgd door een serie kombochten. Deze sectie heet, in goed Nijmeegs, de ‘Dubbele Looie Piep’. Ik besluit een korte pauze in te lassen. Deze trail feature is heel normaal in de Alpen, maar schaars in Nederland. Wij als nuchtere, stoempende poldermountainbikers zijn dat dus niet gewend. 

Rollercoaster Groesbeek 

Aan de andere kant van de Nijmeegsebaan start de paarse route. Een 15 km lange rollercoaster die meteen goed begint. De oude route voerde je via een lange, brede grindweg naar beneden waarna een mooie wortelklim volgde. Op de nieuwe route sla je meteen na het hek linksaf waar je het Traumapad induikt. Deze track bestaat al langer, maar maakte nooit deel uit van de route. Misschien maar goed ook, de naam refereert aan de fysieke en mentale uitdagingen die mountainbikers ondergingen op het pad. Het ruwe randje is inmiddels verwijderd, maar wat overblijft is een heerlijke 1,5 km lange afdaling. 

Toekomst

Na de upgrade heeft het Rijk van Nijmegen een uitdagend en gevarieerd netwerk met flowy trails, krappe bochten, wortels en dropjes. De routes hebben echt een ander karakter dan veel andere new school routes. Je mag hier nog af en toe ouderwets in de remmen voor een krappe bocht of stuiterend over een verdwaalde wortel. Ook kun je voorlopig ook nog op de ‘oude’ routes terecht. Tenminste tot de nieuwe routes Mook en Malden zijn aangelegd. 

“Voor die routes wachten we op toestemming van Natuurmonumenten. Vergunningen zijn verleend en we hebben toestemming voor een mini-bikepark op de Zandberg, een voormalige stortplaats in Mook. De route loopt ook over dat terrein en gaat daarnaast minstens twee jumplines bevatten”, vertelt Alex. De voorzitter toont zich ambitieus: “Ook zien we mogelijkheden aan de andere kant van de Zevenheuvelenweg, en willen we verbindingsroutes maken met de routes in het zuiden en het noorden. Zo ontstaat een groot netwerk met de MTB-routes van Arnhem, de Veluwe, Maasduinen, Wijchen en Duitsland. 

Vignet 

Voor de aanleg van het nieuwe routenetwerk verleenden gemeenten en provincies subsidies. Maar ook onderhoud en beheer van MTB-routes kost geld. Voor het rijden van sommige routes, zoals op de Veluwezoom of Utrechtse Heuvelrug, moet je daarom een verplicht vignet hebben. De stichting MTB Rijk van Nijmegen werkt met donateurs om de benodigde 40.000 euro per jaar op te halen. Alex: “Als dat te weinig oplevert, komt er een verplicht vignet. Dat doen we liever niet, maar we hebben het vertrouwen dat bikers wel een tientje per jaar voor ons netwerk over hebben met het vignet als bewijs van donatie. We hebben er al ruim 1.000 gekregen. Ook enkele opmerkelijke donaties, bedragen van 500 van een MTB-fanaat en 900 euro van oud-studenten die ruim tien jaar terug een route probeerden te regelen, vastliepen in de taaie bureaucratie maar nog geld in de pot hadden. Vooral de opmerkingen die donateurs achterlaten doen ons als bestuur, routecoördinatoren en de vele vrijwilligers goed: Daar doen we het voor, fantastisch!”

Ondersteun het werk en schaf een vrijwillig vignet aan. Meer info vind je op MTB-RIJKVANNIJMEGEN.NL/STEUN-ONS

De routes

• Trek Nijmegen (rood) 14 km, 359 hm
• Groesbeek 15 km (paars), 403 hm
• Startpunt: Tivoli/Heksendans, camping Nederrijkswald 
• Te combineren met (op termijn): Giant Mook (15 km), Malden (10 km)