• Routes + Reizen
  • Gewijzigd op 22 december 2024

Mountainbiken tussen de bergreuzen in het Franse Les Menuires

Bij Les Menuires denk je waarschijnlijk aan een Frans wintersportoord hoog in de bergen. Maar wist je dat je hier ook als mountainbiker uit je dak kunt gaan? Dan uiteraard wel in de zomermaanden. Michel Romen nam alvast een kijkje voor ons.
Mountainbiken tussen de bergreuzen in het Franse Les Menuires
Mountainbiken tussen de bergreuzen in het Franse Les Menuires
Als ik word uitgenodigd om de regio rond Les Menuires te ontdekken, moet ik even Googelen. Les Menuires ligt in het dal van Les Belleville, in het Franse skigebied Les 3 Vallées met als kroonjuweel het hooggelegen Val Thorens. Aha! Daar ben ik jaren geleden eens op wintersportvakantie geweest. Dan kun je er met de mountainbike ongetwijfeld ook plezier hebben. Mijn interesse is gewekt en voordat ik het weet, sta ik met mijn wielen hoog in de bergen.

Omringd door bergreuzen

En die bergen stellen ook ’s zomers niet teleur. Het dal van Les Belleville wordt omringd door verschillende gletsjers en bergtoppen boven de 3.000 meter. Het uitgestrekte routenetwerk strekt van Moutiers, op 500 meter hoogte, tot Val Thorens op 2.300 meter. Voor eBikers is er zelfs een route naar de Mont de la Chambre op 2.850 meter! De meeste trails rond Les Menuires en Val Thorens liggen dan ook volledig boven de boomgrens. Hoezo naar adem happen?

"De meeste trails rond Les Menuires en Val Thorens liggen dan ook volledig boven de boomgrens"

Maar cijfers zeggen niet alles. In de bergen heeft elke regio, elke vallei en zelfs iedere trail zijn eigen karakter. Om daarvan te proeven, beginnen we onze ontdekkingstocht op de afdalingstrails rond Saint-Martin de Belleville. Deze aangelegde paden zijn een goede manier om de omgeving te verkennen en worden bovendien vaak gebruikt als verbindingsroute.

Net als de skipistes zijn deze trails met een bepaalde kleur gemarkeerd. Van groen (gemakkelijk) via blauw en rood tot zwart (zeer uitdagend). Als je voor het eerst in de bergen gaat mountainbiken, zijn de groene en blauwe routes om aan het terrein te wennen. Dat geldt in de meeste oorden, en zeker in dit gebied. Niet te steil, geen verrassingen en hier en daar wat kleine springbultjes die je ook gemakkelijk kunt omzeilen. Wij vinden het vooral een goede warming-up en shake-down voor mens en machine op onze eerste dag.

Rust en ruimte

De volgende cabinelift brengt ons naar het begin van een rood gemarkeerde enduro-trail. Dat betekent overwegend afdalen, maar dan op natuurlijke paden. Klinkt ons als muziek in de oren! De route maakt onze verwachtingen dan ook helemaal waar. Deze trail gaat hoofdzakelijk over wandelroutes en is daardoor ruwer en technischer dan de gesoigneerde bikepark trails. Een fijne mix van flow en uitdaging.

Onderweg valt ons op hoe rustig het hier is. We zitten midden in het hoogseizoen, maar toch komen we op deze route van bijna 10 kilometer nauwelijks wandelaars of andere mountainbikers tegen. En ook op andere tracks is het erg rustig. Een schril contrast met veel andere MTB-resorts, waar het vaak dringen is bij de lift en zelfs op de trails. Wij genieten van de natuur en de track die alsmaar verder het dal in meandert.

Watertandend lekker 

De volgende dag beginnen we wederom met een bikepark trail. De Roc’n’Bike is een rood gemarkeerde downhill-route. We genieten van de afwisseling tussen typische bikepark-elementen, zoals de vele kombochten en rockgardens. We zouden deze route nog wel een aantal keer willen rijden, maar hebben andere fietsplannen: de klim naar het Lac du Lou. Aan deze kant van het dal zijn er geen liften die mountainbikers meenemen, dus we moeten vanuit standplaats Les Menuires 500 hoogtemeters op eigen kracht overwinnen. Het overgrote deel hiervan gaat over een brede onverharde weg, maar door de hoogte moeten we flink aan de bak. We accepteren ons lot en kruipen tegen de berg omhoog.

De laatste 8 kilometer verwisselen we de weg voor een singletrail. Een welkome afwisseling met het monotone ‘omhoog stampen. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we hier en daar van de fiets afmoeten, maar dat mag de pret niet drukken. Vlak na het hoogste punt van de route (2.200 meter) strijken we moe maar voldaan neer op het terras van de hut bij het Lac du Lou.

"Hoewel van oorsprong vrij eenvoudig, is de lokale keuken iets waar ze in de Haute-Savoie merkbaar trots op zijn"

De menukaart van de berghut ziet er uitnodigend uit. Hoewel van oorsprong vrij eenvoudig, is de lokale keuken iets waar ze in de Haute-Savoie merkbaar trots op zijn. Lokale kazen en vleeswaren zijn vaste prik als voorgerecht of bij een wijntje, en maken menig aardappel- en pastagerecht tot een smakelijk en stevig maaltijd.



Als je daarna nog plek hebt, zijn er talloze desserts met bessen, bramen of chocolade. Het zou haast onbeleefd zijn om niet van die gastvrijheid te genieten en onze energiereserves tot aan de rand bij te vullen. We worden tot slot getrakteerd op een zelfgestookte Genepi (kruidenlikeur) en stappen vol goede moed weer op de fiets.

De rest van de middag leven we ons uit op de nodige kilometers singletrack op de flanken van bergmassief La Masse. Wederom heerlijke bergpaden met hier en daar de nodige technische uitdaging, af en toe wat meters klimmen, en altijd een indrukwekkend bergpanorama. 

Bouwen aan een fietsparadijs

Op onze laatste dag in het dal van Les Belleville neemt mijn reisgenoot, die tevens zijn mannetje staat op de racefiets, een vrij nieuwe route naar Val Thorens. Er wordt namelijk hard gewerkt aan fietspaden die verschillende cols en dorpen in de vallei met elkaar verbinden. De avond ervoor had hij al het traject Les Menuires - Col de la Tougnète gereden, met stukken van tegen de 20% (!) omhoog. Nu staat het gloednieuwe fietspad naar Val Thorens op het programma, waarna de racefiets weer wordt verruild voor een mountainbike en we onverhard verder gaan.

 "Er wordt hard gewerkt aan paden die verschillende cols en dorpen in de vallei met elkaar verbinden"

In Val Thorens wordt duidelijk op welke schaal dit skigebied ‘s winters opereert. Overal waar je kijkt zijn kolossale hotels en appartementenblokken, en het dorp is ruim ingericht met brede wegen en grote parkeerterreinen vooraan (het is in de winter een autovrije zone). Net als Les Menuires overigens, dat al in de jaren zestig als wintersportoord uit de grond is gestampt.



Les 3 Vallées heeft een aantal troeven in handen: het is (naar eigen zeggen) het grootste skigebied ter wereld, en Val Thorens is het hoogstgelegen skiresort van Europa. Dat betekent grote sneeuwzekerheid en volop keuze aan pistes. Les 3 Vallées is dus een reus onder de skigebieden en heeft zijn pijlen nu gericht op wielertoeristen en andere buitensporters. Natuurlijk speelt daarbij mee dat het winterseizoen, ook op deze hoogte, qua sneeuwval in het algemeen korter en onzekerder wordt. 

Gelukkig heeft het dal van Les Belleville ook ontzettend veel te bieden aan mountainbikers en racefietsers, zeker nu het aantal per skilift bereikbare trails wordt uitgebreid én er spectaculaire wielerroutes naar verschillende cols worden aangelegd. Accommodaties, faciliteiten en infrastructuur zijn al klaar om gasten te ontvangen. De omvang van het gebied is meteen een verklaring voor de rust die we op onze tochten hebben ervaren. Iets waar we maar geen genoeg van kunnen krijgen. Misschien pakken we toch nog een laatste lift omhoog voordat we de auto instappen richting Nederland.

Praktische info

Voor trails (20 in totaal, inclusief 9 speciale eBike routes), liftprijzen (vanaf 17 euro per dagdeel) en accommodaties neem je een kijkje op lesmenuires.com/nl. Goed om te weten: er rijdt een gratis shuttlebus door het dal van Les Belleville mét een fietsaanhanger en het zomerseizoen duurt van juni tot en met september.

Tekst en beeld Michel Romen

Redactie Fietssport
Door Redactie Fietssport

Redactie Fietssport

Dit vind je misschien ook interessant