MTB-route Otterlo: mooie singletrack richting de hemelpoort

De Veluwe is een mekka voor mountainbikers. Zo vind je in het zuiden van deze streek zeven geweldige routes, goed voor 153 kilometer aan mountainbikeplezier. Ook de natuur – bossen, heidevelden, zandverstuivingen – is hier allemachtig mooi. Ik maak me dan ook niet al te veel zorgen of MTB-route Otterlo (18 km) mij als fervent aanhanger van het dikke-banden-geloof wel kan bekoren. 

Gas geven

Tijd om de hemel te bestormen. Ik pak de route op bij Otterlo Events, het officiële startpunt van de in 2020 geopende track. Na een paar honderd meter verlaat ik het gebaande pad en sla ik rechtsaf het bos in. De singletracks liggen er verleidelijk snel bij. Ik schakel een tandje zwaarder, geef gas en stuif langs bomen die als een rij misdienaars langs het pad staan opgesteld. Dit is mijn kerk.

Bij ’s Heeren Loo, een woonzorgpark voor mensen met een verstandelijke beperking, moet ik door een hek. De track, die over het dichtbegroeide park loopt, begint al iets van zijn brave karakter te verliezen. Leuk, maar toch doet dit golvende gedeelte me nog niet steil achteroverslaan.

Voorbij de hoofdingang volg ik de borden en na een paar honderd meter passeer ik een afgezaagde boomstronk waarop ietwat onheilspellend ‘AREA 51’ staat. Een paar grote boomwortels halverwege de helling lijken me buiten de deur te willen houden.

Area 51

Met een beetje mazzel wip ik over de natuurlijke obstakels heen om vervolgens meteen linksaf de diepte in te duiken. Wat volgt is een aaneenschakeling van pittige boomwortelklimmetjes, steile afdalingen, snelle kombochten en een paar kleine jumps.

Buitenaards moeilijk is het allemaal niet, wel heel erg leuk. Remmen, schakelen, sturen en vol op de pedalen: ik moet redelijk aan de bak om dit stuk te halen. Als Petrus een biker zou zijn geweest, dan had hij het hier uitgeschreeuwd van plezier.

" Als Petrus een biker zou zijn geweest, dan had hij het hier uitgeschreeuwd van plezier"

Aan het einde van deze pittige trail, die gedeeld wordt met de paarse MTB-route Lunteren, ga ik rechtdoor over een houten bruggetje – de Lunterse lus (34 km) buigt hier rechtsaf en sluit verderop aan op route Ede (36 km).Spijt van mijn keuze heb ik niet. Het pad blijft als een op hol geslagen rollercoaster door het bos heen sjezen. Ik knal over de heuvels en vlieg door de hoge bochten, alsof ik door de duivel op de hielen wordt gezeten. Op de rechte Koeweg kom ik weer op adem. Even uitblazen en krachten verzamelen voor het volgend stuk. 

Aan je bike skills schaven? In deze videoserie doet MTB-kampioen Bart Brentjens voor hoe je een betere mountainbiker wordt.

Hemelvaart

Veel tijd om mijn fietszonden te overdenken heb ik niet, want na een paar kilometer beland ik bij recreatiepark De Zanding in een bos waar ik voor een keuze wordt gesteld. Ga ik linksaf of rechtdoor? Linksaf is volgens de duidelijke bordjes een ‘technisch moeilijke route’ en rechtdoor heeft een ‘gemiddelde moelijkheidsgraad.’

Om de beslissing ietwat te vergemakkelijken hebben de routebouwers de ingang van de lastige sectie, genaamd ‘Rabbit kills the chicken’, voorzien van een Technical Trail Feature (TTF).

In ons MTB-woordenboek leggen we uit wat termen als TTF en bunnyhop betekenen.

Deze TTF bestaat uit een 40 cm hoge drempel die je tot een soort bunnyhop dwingt. Als je de verhoging haalt, dan ben je waarschijnlijk goed genoeg om dit deel van de route zonder kleurscheuren te overleven.

Ik geef eerlijk toe dat ik zowel de waarschuwingsbordjes als de TTF een beetje overdreven vind. Hoe moeilijk kan het op de Veluwe worden? Ik kies brutaal niet voor de chicken way, maar voor het 'hazenpad'. Voor de zekerheid doe ik toch snel een schietgebedje.

Mijn gedachten zijn nog niet verstomd of een loodrecht heuvelkammetje doemt voor me op. Ik moet de ene supersteile klim na de andere overwinnen. Sommigen zijn écht verdraaid lastig om te halen. Terugschakelen, naar het uiterste puntje van mijn zadel schuiven, neus op het stuur en omhoog kruipen. Potdomme, wat is dit mooi!

"Terugschakelen, naar het uiterste puntje van mijn zadel schuiven en omhoog kruipen. Potdomme, wat is dit mooi"

Er is nauwelijks tijd om bij zinnen te komen. De supersmalle singletrack gaat als een malle op en neer. De uit de kluiten gewassen heuvelrug waarop ik fiets wordt smaller en smaller. Een foutje wordt hier direct afgestraft. De kromme, met mos begroeide bomen lijken in de afgrond te vallen. Bijna bekruipt me het gevoel dat ik in de bergen aan het biken ben. Dichter bij de hemelpoort kan ik niet komen.

God is een biker

De laatste paar kilometer rolt de route rustig uit over een fraaie zandverstuiving. Als ik al twijfelde over mijn MTB-geloof, dan was ik nu definitief bekeerd. Terwijl de goudgele zon achter de bomen zakt en de duisternis langzaam maar zeker terrein wint, sluipt een heidense gedachte mijn hoofd binnen: God is een biker.

Meer informatie

Op mtbzuidveluwe.nl vind je een overzicht van alle zeven routes in dit deel van de Veluwe. Behalve Otterlo zijn dit Lunteren (34 km), Ede (36 km), Kinderoute Ede (5 km), Renkum (19 km), Schaarsbergen (20 km) en Arnhem (24 km).