Wat verklaart de prijsverschillen tussen toertochten op de Fietssport-kalender?

Wat betaal je gemiddeld?

Laten we meteen maar beginnen met een paar harde cijfers. Er staan zo’n 2.000 toertochten op de Fietssport-kalender. En ja, qua prijs lopen ze behoorlijk uiteen. Maar bij ruim 60 % van deze tochten betaal je minder dan een tientje voor je startbewijs. 

"Bij ruim 60 % van deze tochten betaal je minder dan een tientje voor je startbewijs"

Ook goed om te weten: 64% van de tochten heeft minder dan 500 deelnemers. En slechts 7% trekt meer dan 1500 fietsers. Dus nee, filefietsen komt zelden voor. Je hebt meestal gewoon lekker de ruimte om van de route en de omgeving te genieten. En als je een tocht kiest met minder dan 500 deelnemers, dan ben je nog goedkoper uit: 43% van deze ritten kost zelfs minder dan €7,50.

Wat bepaalt de prijs?

Laten we kijken waaruit is de prijs van een tocht grofweg is opgebouwd. Een belangrijke factor is de omvang van een evenement. Lokale wielerclubs organiseren vaak kleinschalige ritten met een paar honderd deelnemers zonder al te veel poespas. Dit gaat ongeveer als volgt in zijn werk:
 

• Vrijwilligers van de club zetten een route uit.
• Ze regelen een startlocatie, vaak het eigen clubhuis of de kantine van een lokale sportvereniging.
• Halverwege is er een pauzeplek waar je je bidon kunt bijvullen en wat te eten kunt pakken.
• De club zorgt voor de benodigde vergunningen en/of toestemmingen.

Beetje kort door de bocht, maar je snapt het idee. Voorbeelden van dit soort tochten zijn de Vintage Toertocht (€ 5) die door WTC Huizen wordt georganiseerd en Kootwijks Mooiste (€ 10) van de Veluwerenners. 

Deze tochten draaien volledig op vrijwilligers en krijgen vaak een duwtje in de rug van plaatselijke sponsors. Denk aan een supermarkt die krentenbollen weggeeft, of een slager die hamburgers regelt. Op deze manier blijven de kosten (kunstmatig) laag.

"Clubtochten draaien volledig op vrijwilligers en krijgen vaak een duwtje in de rug van plaatselijke sponsors"

Bij grootschalige tochten zoals Tour d’Utrecht (€30), Limburgs Mooiste (€46) of Bartje 200 (€47,50) komt er een compleet ‘circus’ aan te pas met duizenden deelnemers. Dit vraagt onder andere om:
 

• Een grote organisatie die alles in goede banen leidt
• Beroepsverkeersregelaars die worden ingezet om het verkeer te regelen (bijv. op drukke kruispunten of N-wegen)
• Toeters en bellen in de vorm van: feesttent, muziek, medailles, reparatieservice, een kek evenementenshirt, stempelkaarten, speciale biertjes etc.
• Een berg vergunningen
• Aan een aansprekende start- en finishlocatie, zoals een groot evenemententerrein of een bekende plek midden in een stad, zijn meer kosten verbonden dan de parkeerplaats van de plaatselijke voetbalclub.

Deze kosten worden doorberekend in de inschrijfprijs. En hoewel ook deze evenementen deels op vrijwilligers draaien, hebben ze ook betaalde krachten in dienst. Dit zie je terug in de prijs die je als deelnemer betaalt.

Vergunningen en regelgeving

Over vergunningen gesproken: achter de schermen van racefiets-, mountainbike- en gravelbiketochten schuilt veel papierwerk. Gemeenten, provincies en natuurorganisaties moeten meestal toestemming geven voordat een tocht doorgang kan vinden. Hoe meer deelnemers aan een tocht, hoe strenger vaak de regels en hoe hoger dus de kosten. 

Vergelijk:
 

• Een gravel- of mountainbikerit met een paar honderd deelnemers in een natuurgebied: geringe kosten.
• Een pelotonsrit van een paar duizend wielrenners door een stad: hoge(re) kosten door extra maatregelen zoals hekken, borden, verkeersbegeleiding, extra EHBO-posten en veel vrijwilligers.

Wist je trouwens dat je bij sommige MTB- of graveltochten op plekken komt waar je normaal gesproken niet mag fietsen? Dit komt omdat de desbetreffende terreineigenaar daar dan toestemming voor heeft gegeven. 

Verzorgingsposten

Verzorgingsposten (pauzeplekken) zijn een vast onderdeel van tochten. De voorzieningen verschillen per tocht. Bij goedkopere tochten krijg je vaak:

•    Bananen
•    Krentenbollen
•    Limonade
•    Bouillon
•    Ontbijtkoek

Soms wordt dit gesponsord door de lokale supermarkt, wat de kosten drukt. Anders moet de club dit zelf betalen. Met de huidige inflatie ben je voor 1.000 bananen al snel een klein kapitaal kwijt. Bij duurdere tochten krijg je meer ‘luxe’, zoals:

•    Sportrepen
•    Soep
•    Lokale lekkernijen
•    Winegums
•    Energiedrankjes
•    Sinaasappelpartjes
•    Broodje worst of iets dergelijks
•    Een hamburger of biertje na afloop

Beleving en extra’s

Sommige tochten draaien niet alleen om mooie routes en verzorging, maar ook om de beleving. Denk aan:

•    Feestelijk start- en finishterrein
•    Live muziek
•    Een speciaal fietsshirt
•    Uitgebreide catering zoals een pastamaaltijd, ambachtelijke frites of een lokaal gebrouwen biertje

Tochten als The Gravelpit, de Grenspalenklassieker en Strade Bianche Achterhoek halen jaarlijks alles uit de kast om fietsers een 'over-the-top' evenement te bezorgen.

Commerciële versus clubtochten

Verreweg de meest fietstochten op onze kalender worden door plaatselijke wielerverenigingen georganiseerd. Ze doen dit om meerdere reden, zoals het clubgevoel versterken, maar ook omdat ze trots zijn op ‘hun’ omgeving en dit met andere fietsers willen delen. Hierdoor ben je verzekerd van de mooiste route(s); niemand kent de omgeving beter dan de routemeester van een fietsclub.

"Omdat commerciële organisaties betaalde krachten in dienst hebben, eigen materialen in huis hebben en van iedere tocht een fietsfeestje bouwen, zijn hun evenementen logischerwijs duurder dan kleine clubtochten"

Daarnaast staan ook tochten op de Fietssport-kalender die door commerciële partijen worden georganiseerd. Zo zit achter de Harbour Tour, Drenthe’s Mooiste en de Ronde van Nijmegen dezelfde organisatie: Golazo. Omdat zij mensen in dienst hebben, eigen materialen in huis hebben (tenten, startbogen, geluidsinstallatie) en van iedere tocht een fietsfeestje bouwen, zijn hun (grootschalige) evenementen logischerwijs duurder dan kleine clubtochten.

Waar betaal je dus voor?

Als je je inschrijft voor een toertocht, betaal je kort gezegd voor: 

•    Organisatie
•    Veiligheid
•    Eten & drinken
•    Aankleding
•    Mooie (legale) routes

De hoogte van het inschrijfgeld wordt dus door heel wat factoren bepaald. Maar een dure tocht is niet per se beter dan een goedkope, of andersom. Misschien geef jij niks om een dikke hamburger en is een krentenbol prima. Dan past een kleinschalige tocht van een tientje waarschijnlijk goed bij jou.

Zoek je juist een evenement met veel festivalsfeer, uitgebreide verzorging en allemaal extra's? Wil je na afloop met je fietsmaatjes een ambachtelijk biertje drinken? Dan is een tocht van 35 euro of meer misschien meer jouw ding.
 

Weten wat een tocht kost?

Check dan gewoon onze kalender. Kies een tocht uit en kijk onder het kopje ‘Kosten deelname’. Hier staat precies wat je kwijt bent voor en race-, mtb- of gravelrit. PLUS/NTFU-leden krijgen korting. Met meer dan 2.000 tochten is de keuze reuze: je krijgt dus eigenlijk altijd waar voor je geld.