Waarom wielrenners hun benen scheren

Eerst maar eens uitzoeken waarom de benen eigenlijk geschoren worden. De antwoorden zijn eigenlijk simpel. Tenminste, bij de profrenners.

Valpartijen

In een massasprint wordt vaak gevallen, in een afdaling schuiven de profs ook regelmatig onderuit en na een wegversmalling zie je ook nog wel eens een renner door of over de heg vliegen. Fietsers hebben nu eenmaal geen motorpak aan. Een valpartij zorgt dan ook voor lelijke schaafwonden. Die zijn makkelijker te verzorgen als er geen haar op de benen staat. De kans op infecties is ook een stuk kleiner.

Massages

Zeker bij grote rondes liggen de profs dagelijks op de massagetafel. Het is voor de masseur niet fijn om in een bos haar te graaien van al die renners uit zijn ploeg. En voor de persoon die gemasseerd wordt, is het ook niet prettig als er door de masserende handen continue aan de haren getrokken wordt.

Aerodynamica

In een sport waar jaarlijks vele euro’s gespendeerd worden aan aerodynamische fietsen, pakken en helmen is het logisch dat ook het scheren van de benen ter sprake komt om sneller te kunnen fietsen. Het verhaal gaat dat het verwijderen van de haren de luchtweerstand reduceert. Omdat ongeveer 60 tot 70 % van de luchtweerstand veroorzaakt wordt door de wielrenner zelf, is glad scheren theoretisch een mogelijkheid om die weerstand te beperken. 

Er is echter geen wetenschappelijke bewijs dat renners met geschoren, gladde benen een snellere tijd neerzetten. Sterker nog, de stromingsleer wijst er op dat glad niet altijd aerodynamisch is. Denk aan een golfballetje en de schaatspakken met ribbeltjes. Vooralsnog dus niet bewezen.

Ja, de benen moeten glad!

Goed, bij de profs heeft het scheren van de benen dus echt nut. Maar waarom rijden er ook veel recreatieve fietsers met gladde benen? Ik heb dat eens nagevraagd binnen mijn fietsclub. De uitkomst verraste mij. Iets minder dan 50% rijdt rond met gladde benen. 

Deze groep doet dat vooral vanwege de looks (85%). Veel gehoorde opmerkingen zijn: het hoort bij de sport, het ziet er mooier/gesoigneerd uit bij een strak fietstenue, de spieren zijn fraai zichtbaar. Vooral dus een esthetische reden.

Een klein deel (15%) van de voorstanders noemt het prettiger masseren en de verzorging van de wonden bij valpartijen als argument om de benen te scheren.

Nee, niet scheren!

Als er 47% van de mensen hun benen scheert, scheert 53% van de ondervraagden hun benen niet. Dat aantal verraste mij, maar blijkbaar zijn er dus duidelijk twee kampen. Scheren dan alleen de snelle mannen hun benen? Nee. Tenminste, de ‘benenscheerders’ zijn redelijk gelijk verdeeld onder de snelle en minder snelle fietsers. 

Maar waarom scheren de tegenstanders hun benen niet? De meeste ondervraagden geven aan dat ze zich zelden laten masseren, zelden vallen en dat het dus niet echt nodig is om de benen te scheren.

"Een klein deel vindt het maar een gedoe en stelt de vraag: waar houd je dan op met scheren?" 

Op zich een goede vraag. Ik heb er geen onderzoek naar gedaan. Persoonlijk vind ik dat als je besluit de benen te scheren, je het hele been (tot in de lies) scheert. Niet ophouden waar de fietsbroek begint. Doe je dat wel, dan moet je je even afvragen hoe dat eruit ziet bij het zwembad. Al zien wielrenners er sowieso niet uit bij het zwembad met hun witte lichamen, bruin hoofd, bruine armen en benen…

Mag iedereen scheren?

Ja! Is de uitkomst van het onderzoek (95%). Snel, langzaam, dik, dun, het maakt niet uit. We leven in een vrij land en iedereen moet lekker doen waar hij of zij zich prettig bij voelt. Maar er worden wel kanttekeningen geplaatst bij het scheren van de benen. Zo zeggen veel respondenten dat gladde benen verwachtingen scheppen.

Serieuze zaak

Eens komt het moment dat je als fietser denkt: zal ik wel of niet de vacht van mijn benen scheren? Bedenk dan het volgende. Uit het onderzoek blijkt dat je serieuzer genomen wordt als je hard fietst met haar op de benen dan wanneer je langzaam fietst met gladgeschoren kuiten.